Pagsuyo Facilitator

Mabuhay kababayan, aking kapwa. Ako si Cristina, napanganak sa Manila at dati ako nakatira sa Paranaque, Manila. Pumunta pa nga ako sa escuela sa Pinas hangang 4th grade. Tapos nag lipat bayan ang aking pamilya kasi noong panahon ni Marcos Sr, ang tatay ko nag lakad sa Edsa (magkasama ang buong bayan) para ipaalis ang tiwaling gobyerno. Doon na nagpasya ang tatay ko na kailangan ang pamilya ninya mag lipat ng bansa para mag kayroon ng kinabukasan ang kanya mga anak. Ngayon, nakatira kami sa unceded lupain nang Sydney, Australia. Ang nanay at tatay ko ay nakasama na sa manga ninuno. Ang paglalakbay sa pagbabalik at pagyakap sa sariling totoong loob na galing sa Pinas ay dahil sa tulong ni Ate Leny at Ate Lily. Dati, ang sarili ko hindi ko matanggap (tungkol sa aking kayumannging balat, patag na ilong, at pagsalita gamit ang accent ng pilipino) para lang mas maging ‘Australiano’ ako. Ngayon hindi ko na sinasabi na ito ang nakakapangit sa akin – sa totoo lang, yan ang mensahe ng kolonisador sa loob natin at hindi yan talaga totoong loob natin. Salamat na magkasama tayo sa mabuting kahit mahabang biyahe ng pagbabalik sa loob. Inaasahan ko na madaming matutunahan sayo.  

Hello my fellow kapwa. I’m Cristina, born in Manila, and I previously lived, in Paranaque, Manila. I even went to school in the Philippines until 4th grade, after which my family moved to a different country because it was the time of Marcos Sr. My father marched in Edsa (together with the whole nation) to push out the corrupt government. That was when my dad decided that his family needed to migrate to another country to give his children a future. Now we live on the unceded lands of Sydney, Australia. My mum and dad are now with the ancestors. My journey of, return to, and embrace of my true Philippine self is due to the help of Ate Leny and Ate Lily. Before, I couldn’t accept my Philippine self (i.e. the brown skin I was born with, the flat indigenous nose, and the Philippine accent) – in truth, this is the coloniser speaking inside ourselves and not our true selves. I’m grateful that we are journeying together on this good despite long journey of returning to the (Filipin@) self. I look forward to learning a lot from you.